Ghana op z'n snelst

Ghana op z'n snelst


Dat Ghana ook snel kan zijn bewijst onze dag van gisteren. De weg van Larabanga naar Kumasi, 400 km is deze afstand ongeveer. Onze chauffeur reed met een rotvaart over de rode onverharde wegen. We waren allemaal zo blij dat we enigszins weer een beetje schoon waren en dat Jonne en Auryn geen rode maar blonde haren hadden gekregen. Maar door deze weg zat alles weer onder een onvermijdelijke rode stof laag. Hier hoef je niet te roken om je longen rood of zwart te laten verkleuren dat gebeurd zo ook al. We begrepen niet waarom Taylor, de chauffeur, zo'n haast had. Toen er ineens een lampje op het dasboard ging branden en Taylor uit de motorkap een gebroken moer liet zien en aangaf: "I think I have to make it because the brakes are not working very well" en toen hij gewoon door scheurde had Marco het niet meer. "Ik denk dat ik dat liever niet had gehoord." gaf hij met een wat bescheten stemmetje aan achter in de bus. We moesten 1 uur rijden naar een plek waar Taylor wel weer iemand wist om de rem te laten maken. Het blijft voor ons een mistery waarom Taylor zo hard reed met een kapotte rem, maar als we daar achter wilden komen was het enige antwoord dat we kregen "hmm". De communicatie tussen chauffeur en passagier verliep niet erg soepel door een kleine taal barrière.
Toen moesten we nog het gebroken achterraam laten maken. We reden naar een buurt in Kumasi wat opa (Gerrit) helemaal geweldig zou vinden. Het was een mega auto-onderdelen markt. Bij de ene kraam verkochten ze tweedehands ruiten wissers bij de andere versnellingspoken en ga zo maar door. Taylor wist in deze chaos precies bij welke kraam hij moest zijn voor een raam. In Ghana gaat het allemaal heel traag maar eerlijk is eerlijk, het raam zat er echt binnen tien minuten in. Waarom moet het dan in Nederland twee dagen duren, vroegen wij ons af.

Nu zitten we in dezelfde bus op weg naar Kakum national park. Daar gaan we de touwen brug bezoeken in het tropisch regenwoud. Onze vakantie/projecten zitten er bijna op maar we willen nog een paar dingen zien en doen in dit prachtige land. We hebben bijna dagelijks contact met Godwin die zelfs onze chauffeurs /kennissen van ons hier stalkt om te weten of het goed mens ons gaat. En dan horen we dat het goed gaat met de kiosken. We zijn zo benieuwd en willen de kiosken graag zelf zien. Zaterdag is het zover!

Nu is het donderdag. We gaan even naar Kakum national park nadat we een nacht tussen de krokodillen hebben geslapen in een botel. We gaan de touwenbrug lopen die op 40 meter hoog hangen. Ben benieuwd.
Capecoast hebben we gisteren gezien. Mooie plaats aan de zee. Hier zit het slavenfort waar de Nederlanders geen goede dingen hebben gedaan in het verleden. Toch waren zelfs hier mensen blij dat wij er waren. Nederland heeft in Ghana veel geld zitten zo ook hier. Dat zie je aan de borden die hier staan. Om een schuldgevoel weg te kopen? Onze Taylor was blijkbaar hier ook nog nooit geweest. Hij zij: "This is really a big river". Ik ben er van overtuigd dat hij niet weet dat Ghana aan de Atlantische oceaan ligt. Vanmiddag gaan we naar onze laatste slaapplek in Ghana. In Accra waar we ook Godwin weer zullen zien. We gaan er nog even hard aan trekken zodat we ook ons laatste project goed kunnen afsluiten. We hopen dat de kiosken goed zullen gaan lopen zodat deze twee gezinnen een beter bestaan krijgen dan wat ze nu hebben. Er is nog heel veel te doen in dit land!