Python/antiloop 1-0, Ghana/Nederland 1-1

Python/antiloop 1-0, Ghana/Nederland 1-1

Weer een enerverend dagje vandaag. Deze ochtend begon na een heerlijke nacht, in onze best luxe bedden goed. Ontbijt op het terras met uitzicht op het hele Mole National Park. Niemand hoor je klagen hierover!
We hebben allemaal lekker kunnen zwemmen in het zwembad en werden even gestoord door een olifant die op maximaal drie meter van de kamer van Jonne en Auryn vandaan was. Hij was erg groot, het is een Savanne olifant. Mooi om te zien hoe zo'n beest zich vol eet aan de bladeren die er om hem heen zijn.
In de middag zijn we op safari geweest. Met zn allen boven op een 4 keer 4 wagen zodat we alle dieren goed konden zien. We werden door onze gids (let wel met echte geweer) naar een aantal mooie plekken geleidt waaronder een onder de struiken verstopte python van ruim zes meter. Hij kan geen kwaad want hij had zich net helemaal rond gegeten aan een antiloop en onze gids vertelde dat het zeker een week zou duren voor deze python weer vooruit kan komen. Marco besefte zich ineens dat het toch niet zo slim is om alleen een rondwandeling te gaan maken in de vroege ochtend.Hij verwarde de ontluchting van een olifant met het brullen van een leeuw. In doodsangst kwam hij weer bij het hotel terug. Die is genezen van het avontuurlijk zijn en zal alleen nog in Nederland samen met Guus de weide natuur in trekken. Wij opgelucht wordt hij toch nog eens volwassen. De olifanten waren goed te bezichtigen op korte afstand. Er zijn er zo'n 600 in dit park dus de kans dat je er 1 ziet is best groot. En zeker nu het regenseizoen is dan trekken ze er meer op uit. Marjon helemaal opgelucht want de bavianen waren tijdens de safari weinig te zien. Ze bedacht zich boven op die wagen ineens dat als ze er 1 zou zien er gewoon van af zou springen> maar ja dan spring je toch van een hoogte van minstens twee meter en of dat nou zo slim is. Maar afijn die bavianen hielden zich mooi rustig vandaag.
Terug van safari kregen we van Taylor onze chauffeur te horen dat de watertank er staat. Aleen hij had een wat mindere dag. De tank zou eigenlijk morgen door een vrachtwagen worden meegenomen vanuit de plaats waar we hem hebben gekocht maar dit kon ineens niet,. Dus was Taylor een held en bond de tank bovenop zijn busje.Een enorm gevaarte van 600 liter, het zal een grappig gezicht zijn geweest. Tank is heel, alleen de achterruit van de bus ligt er uit. BIj het eraf halen is er iets mis gegaan. Hij had een baaldag. Erg sneu want het is een goede kerel, en het vervangen van zo'n ruit is hier een aardig kapitaal (Flappentap Marjon komt ook hier weer goed van pas). Wel een mooi moment om de watertank bij de school te zien. Het is onvoorstelbaar hoe primitief ze hier moeten leven, en dat het opvangen van regenwater in dit resevoir de hele gemeenschap vooruit helpt.
De dag hebben we afgesloten met een voetbalwedstrijd in het dorp. Ons gezin met wat plaatselijk talent tegen de leerlingen van de school. We werden in het dorp onthaalt als echte voetbalhelden. De dorpstraat was gevuld met kinderen, ze wilden ons allemaal aanraken en onze handen vast houden. Toen het elftal met Jonne, Auryn, merlyn en Pepijn (Marco ging al naar 5 minuten in de wissel) de 1-0 scoorden renden ze allemaal het veld op alsof we zojuist landskampioen waren geworden. Prachtig, wat een enthousiasme en vrolijkheid. In de laatste minuut maakten de tegenstanders de 1-1. Voor we weer aan de terugtocht richting Accra gaan beginnen, spelen we de wedstrijd nog een keer. We hebben als Nederlanders nu eenmaal een naam hoog te houden.
Morgen (zondag) gaan we op safari met de kano en dan naar eco village. Het is hier zo prachtig en zelfs vier dagen lijken nog te kort om alles te kunnen zien. Maar we moeten en willen daarna ook weer verder om de geweldige kiosken die we hebben gebouwd af te maken in Accra. We hebben regelmatig contact met onze held Godwin en die ons op de hoogte houdt van de vorderingen rondom de kiosken. We hebben nog een week, en dat betekent een week met heel veel spanning, belevenissen, diarree en soms ook wel een beetje heimwee zo af en toe. Naar Guus, onze familie, lieve vrienden en iedereen in Nederland. Maar als we terug zijn in Nederland zullen we ook zeker heimwee krijgen naar dit mooie land, de prachtige mensen, de positiviteit van de mensen, de natuur en ik denk zelfs ook naar de bavianen.

Dikke kus van ons en bedankt voor het volgen van ons!